alle (26) gedicht(en) van
'Ger Belmer'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 3 4 [5] 6
Thema = Groen van toen
2012-09-06 / Ger Belmer

Whereplantsoen

Groen van toen moest wijken
Bomen hebben geen verweer
tegen baksteen en verkeer,
eiken zelfs bezwijken

Verkleurde foto als restant
herinnering, vergaan visioen:
een beeld van een plantsoen

Verliefde paartjes hand in hand
Amor had genoeg te doen
in het groen, het groen van toen

© Ger Belmer, juli 2012

Thema = Kermis
2012-06-13 / Ger Belmer

Vernuft

De meisjes op de kermis,
hij vond ze vaak zo wuft,
schreeuwerig, opdringerig.
Hij gaf meer om ’t vernuft

van alles wat er draaide,
trilde, rolde en ook tolde.
Hij keek naar de machinerie.
En niet naar wat er bolde,

in blousjes en in truitjes.
Zijn oog was nog te jong.
Tot Josje hem plots zoende
en beet, zacht in z’n tong...

© Ger Belmer, juni 2012

Thema = Hemel
2012-05-23 / Ger Belmer

Reïncarnatie

De schurk kwam in de hemel
bij 't loket reïncarnatie.
Hij zei: Ik was op aarde
een tijdlang uit de gratie.

Ik kreeg beneden levenslang,
wegens beestachtig gedrag.
Maak van mij dus maar een dier,
en verander mij bij toverslag.

Hij moest een etmaal brommen
in het hemelse gevang.
Voor ons een straf van niks,
voor een ééndagsvlieg héél lang.

© Ger Belmer
Thema = Discipline
2012-04-06 / Ger Belmer

Bij de wandaad die oorlog heet
Gaat ’t bij gebrek aan discipline mis
Omdat een leger zonder geen machine is
Waar Jan zich een radertje van weet
Overwinnen is het allerhoogste doel
Vlijtige Jan kan er beslist wat van
Hakt elke vijand lustig in de pan
Methodisch, berekenend en koel
Doet z’n best, en leeft zich lekker uit
Martelt, maakt ook kostbaarheden buit
Onderdeeltje van de moordmachine
De Eichmannen komen voor het gerecht
Jan gaat vrijuit, hij was slechts knecht
Hield zich naamloos aan de discipline

(c) Ger Belmer

Thema = Water
2012-03-14 / Ger Belmer

Onblusbaar

Zes tiende deel van mij was water.
De rest totaal in vuur en vlam.
Jij wilde weten hoe dat kwam.
Waarop ik zei: Dat komt wel, later!

Onblusbaar was mijn woest verlangen.
De vlam sloeg hevig in mijn pan,
ik was volledig in jouw ban.
Jij hield mij in je net gevangen.

Het deel van mij dat water was,
raakte ook flink aan de kook.
Ik wou dat jij het bed in dook.
Met mij natuurlijk, waterpas.

Ik zag dat jij van schrik verkrampte.
De lol was slechts van korte duur.
Omdat, door laaiend liefdesvuur,
zes tiende deel van mij verdampte.

© Ger Belmer, maart 2012
1 2 3 4 [5] 6